Η Άννα Βίσση ξεσπάθωσε και τα έχωσε κανονικά και πολύ καλά έκανε!
Για το νέο μιούζικαλ που πρωταγωνιστεί «Οι καμπάνες του Edelweiss»: «Νιώθω κάθε μέρα σαν να είναι η πρώτη μέρα - και είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει με μια δουλειά μου, γιατί είναι για μένα ό,τι ωραιότερο έχω κάνει, στα δικά μου μάτια, της ψυχής μου, στα δικά μου μάτια, της αισθητικής μου, στα δικά μου μάτια, της βαθύτερης, καλλιτεχνικής ανάγκης μου. Είναι μεγάλη στροφή αυτό. Πολύ διαφορετικό πράγμα. Αυτό το έργο είναι πρόταση από εμάς και κυρίως από τον Νίκο που το δημιούργησε».
Για τις κόντρες: «Μέσα μου νιώθω ότι είμαι οκ, είμαι κουλ και άνετη να απαντήσω. Δεν έχω νιώσει μέχρι στιγμής προσβλητικά. Αν το σκαλίσω πολύ δεν πιστεύω ότι κανείς μπορεί να κρίνει κανέναν. Αυτοί που κριτικάρουν είναι οι δήθεν έντεχνοι που είναι σχετικά μικρός χώρος και αρκετά κομπλεξικός. Όχι όλοι, αλλά κάποιοι είναι πάρα πολύ κομπλεξικοί. Που τι σημαίνει έντεχνο; Απαραίτητα ποιοτικό; Έχω ακούσει πολλές κακές έντεχνες παραγωγές και τραγούδια για τα οποία δεν γυρίζει κανένας να τους πει τίποτα. Το δικό μου είδος, επειδή είναι πιο λαμπερό, εδώ στην Ελλάδα είναι κατακριτέο. Στην Αμερική θα ήταν αξιοθαύμαστο».
Για τη φημολογούμενη συνεργασία του Γιώργου Νταλάρα με τον Παντελή Παντελίδη: «Συγνώμη, αλήθεια είναι αυτό; Ο Παντελής Παντελίδης μια χαρά άνθρωπος είναι, αλλά ο Νταλάρας ξέρω ότι προέρχεται από κάπου... τελος πάντων, δεν με ενδιαφέρει. Ο Νταλάρας κάνει μια κίνηση που θες να πεις: “Δεν με ενδιαφέρει”. Ας τα βλέπουν αυτοί που θέλουν να πιστεύουν άλλα πράγματα και εθελοτυφλούν».
Για την αδερφή της Λία Βίσση: «Η Λία Βίσση ήρθε στη ζωή μου ξανά μετά από πολλά χρόνια, στο επίπεδο συνεργασίας εννοώ, για να με μάθει να προστατεύω τη φωνή μου, με ετοιμάζει. Κάθε βράδυ δουλεύουμε μαζί. Μισή ώρα με 45 λεπτά με ζεσταίνει, μου κάνει μαθήματα και στα ρεπό μου. Δεν τσακωθήκαμε ποτέ με τη Λία, απλά νομίζαμε ότι δεν ταιριάζαμε πολύ. Τη λατρεύω και με λατρεύει σαν αδελφή και όταν βρισκόμαστε θυμόμαστε τα παλιά αλλά δεν κάναμε πολλή παρέα. Κινούνταν σε άλλους κύκλους, κάνει πιο εναλλακτική μουσική. Πολύ αξιόλογο πλάσμα. Αλλά και η μικρή μου αδελφή με αγαπάει».
Για την προσωπική της ζωή: «Δεν θέλω να απαντήσω, γιατί θα φανώ γραφική. Τι τους πιάνει και με ρωτάνε συνέχεια για έρωτες, μεγάλη γυναίκα; Είμαι αντράκι - γι’ αυτό ίσως δεν βρίσκω και τον κατάλληλο. Οι άντρες θέλουν γυναίκες, δεν θέλουν αντράκια. Θέλουν γυνακάκια, γυναίκες μπίμπο, και εγώ δεν είμαι. Τη συντροφικότητα που θα ήθελα από δω και πέρα στη ζωή μου, θέλω να είναι διάφανη να μην τη θολώνει τίποτα. Ερωτεύτηκα πολλούς, διάφορους που τώρα πια λέω "είναι δυνατόν;". Αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα. Ο έρωτας ήταν εκεί και τον άκουσα».
Για τους χωρισμούς της: «Κύκλοι. Εγώ ξεπέρασα αυτούς και αυτοί εμένα. Τον μόνο που δεν έχω ξεπεράσει -και είναι φίλος μου- είναι ο Καρβέλας. Θέλω να τον σκοτώσω κάποιες φορές!».
Το διαβάσαμε εδώ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου